Lasin

Ég var ekki fyrr orðin nokkuð hress af flensunni sem réðst á mig á fimmtudagskvöldið en ég fékk þá snilldarhugdettu að næla mér í ælupest... þar á ofan ákvað svo síðasti endajaxlinn minn að klára að koma upp í nótt (sem er reyndar að vissu leyti gott því að þá fer kannski bráðum að vera hægt að rífa hann úr) svo að all on all líður mér frekar ömurlega og ligg bara undir sæng og leik aumingja, með kók innan seilingar og fartölvuna í kjöltunni.

O jæja, mér hlýtur að batna einhvern tímann.