Allt í einu er lífið svo ósköp yndislegt...

Já, eftir að hafa verið í frekar úldnu skapi síðustu daga og vikur er ég skyndilega full jákvæðni og bjartsýni - skólinn er loksins byrjaður svo ég ligg ekki heima og mygla og hef samviskubit yfir leti minni, janúar er allt í einu alveg að verða búinn og þrátt fyrir að ég eigi enn ólokið milljón hlutum sem ég þarf að gera í janúar þýðir það bara að ég get ekki frestað þeim mikið lengur og þar með að bráðum verð ég líklega búin að þeim ;) og sambandsleysi mitt við umheiminn og vini mína virðist vera á enda í bili, svo að ég er ekki lengur Palli einn í heiminum... já, það er alveg ágætt að vera til!